در نظام حقوقی ایران ، صرف دروغ گفتن ( اظهار خلاف واقع ) جرم محسوب نمی شود و قابل مجازات نمی باشد ولیکن چنانچه دروغگویی با اوصاف و شرایط خاصی که قانونگذار بر شمرده است همراه باشد ، جنبه مجرمانه پیدا کرده ، جرم محسوب و قابل مجازات می باشد . مواردی از این دست عبارتند از :

• هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد تحت عنوان « شهادت کذب » ( ماده 650 قانون مجازات اسلامی ) مجازات می شود .
• هر کس در دادگاه سوگند دروغ یاد کند تحت عنوان « سوگند دروغ » ( ماده 649 قانون مجازات اسلامی ) مجازات می شود .
• هر کس به قصد ضرر رساندن به دیگری بوسیله نامه و غیره دروغ پراکنی کند تحت عنوان « نشر اکاذیب » ( ماده 698 قانون مجازات اسلامی ) مجازات می شود .
• صدور گواهی خلاف واقع و دروغ از سوی پزشکان تحت عنوان « تصدیق خلاف واقع توسط پزشک » ( ماده 539 قانون مجازات اسلامی ) قابل پیگیری و مجازات است .
• گزارش دادن خلاف واقع ( دروغ ) توسط ضابطین دادگستری ( اعم از نیروی انتظامی و ….) تحت عنوان « گزارش خلاف واقع ضابط دادگستری » ( ماده 711 قانون مجازات اسلامی ) قابل پیگیری و مجازات است .
• ارائه ترازنامه و حساب سود و زیان دروغ به اداره دارایی نیز می تواند تحت عنوان « جرم فرار از مالیات » تحت پیگیری و اعمال مجازات باشد . ( ماده 201 قانون مالیاتهای مستقیم )

گلناز فیروزی/وکیل دادگستری