از بند الف شرایط منعکس در عقد نامه ها چنین بر می آید که ؛ هرگاه طلاق به درخواست زوجه نباشد و طبق تشخیص دادگاه تقاضای طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء رفتار وی نبوده ، زوج موظف است تا نصف دارایی موجود خود را که در ایام زناشویی با او به دست آورده یا معادل آن را طبق نظر دادگاه بصورت  بلاعوض به زوجه منتقل کند ، بنابراین تعلق حق زوجه  نسبت به دارایی زوج تمام نصف دارایی نیست ، بلکه تا نصف دارایی است و تشخیص آنکه چه مقدار متناسب با وضعیت مالی و امکانات زوج است با نظر دادگاه است .

کدام اموال زوج به زوجه تعلق می گیرد؟

تنها آن قسمت از دارایی زوج به زوجه تعلق می گیرد که در طول زندگی مشترک با وی به دست آورده فلذا   شامل آن قسمت از دارایی زوج که قبل از ازدواج به دست آورده و نیز دارایی که از طریق ارث به دست وی رسیده ، نمی شود ولو در زمان زندگی مشترک باشد و حقی برای زوجه نسبت به آنها تعلق نمی گیرد.

در صورتی که اموال بدست آمده در طول ایام زناشویی فروخته شده و موجود نباشد تکلیف چیست ؟

تعلق حق زوجه نسبت به اموال بدست آمده در ایام زناشویی نیز مربوط به اموالی است که در هنگام طلاق موجود باشد ولیکن اگر اموالی در ایام زندگی مشترک به دست آورده و مدتی قبل از مطرح شدن طلاق آنها را فروخته و موجود نیست ، حق زوجه به آنها نیز تعلق نمی گیرد مگر اینکه احراز شود که جهت فرار از تعلق حق زوجه می باشد .

نرگس مقامی/وکیل دادگستری