بیمه بیکاری به عنوان یکی از حمایت های تامین اجتماعی است که شامل کلیه مشمولین قانون تامین اجتماعی که تابع قانون کار هستند می گردد ( به غیر از صاحبان مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری و اتباع خارجی ) و سازمان تامین اجتماعی مکلف است به بیمه شدگانی که واجد شرایط ذیل باشند مقرری بیمه بیکاری پرداخت نماید ؛
- بیمه شده بدون میل و اراده ( شامل ؛ اخراج ، تعدیل نیرو یا آسیب در حین کار ) بیکار شود . بنابراین چنانچه کارگر استعفا دهد یا ترک کار کند و یا بیکاری وی ناشی از خاتمه کار و تسویه حساب باشد و یا بر اثر عواملی چون ارتکاب تخلف و یا احکام مراجع اداره کار یا مراجع قضایی کار خویش را از دست داده باشند بیمه بیکاری به وی تعلق نمی گیرد .
- تشخیص ارادی یا غیر ارادی بودن با اداره کار است .
- دارای حداقل 6 ماه سابقه پرداخت حق بیمه باشد.
- البته آن دسته از بیمه شدگانی که به علت بروز حوادث غیر مترقبه مانند سیل ، آتش سوزی ، زلزله و جنگ بیکار می شوند از داشتن شرط 6 ماهه مزبور معاف اند .
- بیمه شده ظرف 30 روز از تاریخ بیکاری مراتب بیکاری خود را به واحدهای کار و امور اجتماعی اعلام و اقدام به تشکیل پرونده و ارائه اسناد و مدارک نماید . مراجعه پس از سی روز با عذر موجه و با تشخیص هیات حل اختلاف تا سه ماه امکان پذیر خواهد بود .
گلناز فیروزی/وکیل دادگستری
بر اساس قانون ، نفقه اولاد به عهده پدر است و در صورت فوت پدر یا عدم توانایی او در پرداخت مخارج زندگی فرزندش ، این تکلیف به عهده پدر بزرگ و جد یا اجداد پدری است .
طبق قانون ، نفقه اولاد بر عهده پدر است . چه اینکه پدر حضانت را به عهده داشته باشد یا اینکه حضانت بر عهده مادر یا شخصی دیگری باشد ، پرداخت نفقه فرزند که به طور عمده شامل مسکن ، لباس ، خوراک و نیازهای درمانی است ، به عهده پدر است که در صورت خودداری از پرداخت با وجود داشتن استطاعت مالی ، طبق ماده 53 قانون حمایت از خانواده ، جرم بوده و در صورت شکایت ذینفع دادگاه او را به حبس از 6 ماه تا 2 سال محکوم می کند .
در صورت نبودن پدر و اجداد پدری یا عدم توانایی آنها به پرداخت مخارج زندگی فرزند ، تکلیف پرداخت نفقه به عهده مادر قرار می گیرد . هرگاه مادر هم فوت کند یا قادر به پرداخت مخارج مذکور برای فرزندش نباشد ، این تکلیف به عهده اجداد و جدات مادری و جدات پدری فرزند قرار می گیرد . پرداخت نفقه فرزند فقط تا رسیدن به سن رشد نیست ، بلکه پس از آن هم طبق قانون ، اگر فرزند منبع مالی نداشت و نتوانست معیشت خود را فراهم کند ، پدر و نیز دیگر اشخاص یاد شده در صورت داشتن توانایی مالی ملزم به تامین مخارج فرزند رشید هستند .
در شرع و همچنین قانون سن مشخصی برای نفقه فرزندان در نظر گرفته نشده و عرفا مادام که اولاد دارای شغل و درآمد مشخص نباشند پدر نسبت به پرداخت نفقه مسئولیت دارد.
در مورد کارمندان دولت ، تا زمانی که دختر ، مجرد باشد و یا پسر مشغول تحصیل باشد ، به کارمند دولت حق اولاد پرداخت می شود .
پسران تا 18 سالگی و تا زمانی که در منزل پدر خود تحصیل می کنند ، حتی در صورت عدم جدایی والدین از هم ، می توانند دادخواست مطالبه نفقه ارائه کنند ، اما پس از 18 سالگی و با اتمام تحصیل دیگر پدر وظیفه ای برای پرداخت نفقه او نخواهد داشت .
نرگس مقامی / وکیل دادگستری