بر اساس قانون ، نفقه اولاد به عهده پدر است و در صورت فوت پدر یا عدم توانایی او در پرداخت مخارج زندگی فرزندش ، این تکلیف به عهده پدر بزرگ و جد یا اجداد پدری است .

طبق قانون ، نفقه اولاد بر عهده پدر است . چه اینکه پدر حضانت  را به عهده داشته باشد یا اینکه حضانت بر عهده مادر یا شخصی دیگری باشد ، پرداخت نفقه فرزند که به طور عمده شامل مسکن ، لباس ، خوراک و نیازهای درمانی است ، به عهده پدر است که در صورت خودداری از پرداخت با وجود داشتن استطاعت مالی ، طبق ماده 53 قانون حمایت از خانواده ، جرم بوده و در صورت شکایت ذینفع دادگاه او را به حبس از 6 ماه تا 2 سال محکوم می کند .

در صورت نبودن پدر و اجداد پدری یا عدم توانایی آنها به پرداخت مخارج زندگی فرزند ، تکلیف پرداخت نفقه به عهده مادر قرار می گیرد . هرگاه مادر هم فوت کند یا قادر به پرداخت مخارج مذکور برای فرزندش نباشد ، این تکلیف به عهده اجداد و جدات مادری و جدات پدری فرزند قرار می گیرد . پرداخت نفقه فرزند فقط تا رسیدن به سن رشد نیست ، بلکه پس از آن هم طبق قانون ، اگر فرزند منبع مالی نداشت و نتوانست معیشت خود را فراهم کند ، پدر و نیز دیگر اشخاص یاد شده در صورت داشتن توانایی مالی ملزم به تامین مخارج فرزند رشید هستند .

در شرع و همچنین قانون سن مشخصی برای نفقه فرزندان در نظر گرفته نشده و عرفا مادام که اولاد دارای شغل و درآمد مشخص نباشند پدر نسبت به پرداخت نفقه مسئولیت دارد.

در مورد کارمندان دولت ، تا زمانی که دختر ، مجرد باشد و یا پسر مشغول تحصیل باشد ، به کارمند دولت حق اولاد پرداخت می شود .

پسران تا 18 سالگی و تا زمانی که در منزل پدر خود تحصیل می کنند ، حتی در صورت عدم جدایی والدین از هم ، می توانند دادخواست مطالبه نفقه ارائه کنند ، اما پس از 18 سالگی و با اتمام تحصیل دیگر پدر  وظیفه ای برای پرداخت نفقه او نخواهد داشت .

نرگس مقامی / وکیل دادگستری